Karar Künyesi
Belediyede çalışan işçilerin yasal yıllık ücretli izinlerinin tamamının kullandırılmadığı görülmüştür.
Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 50’nci maddesinde; dinlenmenin çalışanların bir hakkı olduğu ve bu hakların kullanımının kanunla düzenleneceği ifade edilmiştir.
Yıllık ücretli izin hakkı verilmesinin nedenlerinden bazıları; işçinin dinlenmesi, iş dışında bir uğraşı edinmesi, ruhsal sağlığının korunması, motivasyonun sağlanması, verimliliğin sağlanması, çalışma barışının bozulmaması ve iş kazası riskinin düşürülmesidir. Bu nedenlerle yıllık ücretli izin hakkının amacına uygun olarak kullanılmasını gözetmek sosyal devletin temel bir görevidir.
4857 sayılı İş Kanunu’nun 53’üncü maddesinde; işçilere yıllık izin verileceği ve yıllık ücretli izin hakkından vazgeçilemeyeceği, 56’ncı maddesinde; yıllık iznin 53’üncü maddede gösterilen süreler içinde işveren tarafından sürekli bir şekilde verilmesinin zorunlu olduğu belirtilmiştir. Aynı Kanun’un 59’uncu maddesinde; iş sözleşmesinin herhangi bir nedenle sona ermesi halinde işçinin hak kazanıp da kullanmadığı yıllık izin sürelerine ait ücretin, sözleşmenin sona erdiği tarihteki ücreti üzerinden kendisine veya hak sahiplerine ödeneceği hüküm altına alınmıştır.
Söz konusu Kanun’un 60’ıncı maddesinde ise; yıllık ücretli izinlerin yürütülen işlerin niteliğine göre yıl boyunca hangi dönemlerde kullanılacağına, izinlerin ne suretle ve kimler tarafından verileceği veya sıraya bağlı tutulacağına, yıllık iznin faydalı olması için işveren tarafından alınması gereken tedbirler ve izinlerin kullanılması konusuna ilişkin usuller ile
işverence tutulması zorunlu kayıtların şekline ilişkin hususların ilgili Bakanlık tarafından hazırlanacak bir Yönetmelik ile gösterileceği belirtilmiş ve bu Kanun hükmüne istinaden 03.03.2004 tarih ve 25391 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan “Yıllık Ücretli İzin Yönetmeliği”nde de yıllık izinlerin kullanımı ile ilgili düzenlemeler yapılmıştır.
Yine aynı Kanun’un 103'üncü maddesinde ise; hak edilmiş izni kullanmadan iş akdinin sona ermesi halinde bu izne ait ücreti ödemeyen veya yönetmeliğin esas ve usullerine aykırı olarak izni kullandırmayan veya eksik kullandıran işveren veya işveren vekiline bu durumda olan her işçi için idari para cezası verileceği hükme bağlanmıştır.
Dolayısıyla işverenin yıllık izinleri kullandırma yükümlülüğünü yerine getirmemesi ve işçinin de izin hakkından feragat etmesi mümkün değildir.
Yapılan incelemede; 2020 yılı itibariyle kurumda görev alan kadrolu 36 işçiden 7’sinin 50 ile 100 gün, 11’inin 100 ile 200 gün, 1’inin 200 ile 300 gün, 6’sının ise 300 ile 450 gün arasında kullanmadığı izinlerinin olduğu tespit edilmiştir. Bu işçiler emekli olduklarında veya herhangi bir şekilde iş akitleri sona erdiğinde mevzuat hükümleri gereği yıllık izin hakları işçinin son ücreti dikkate alınarak ödeneceğinden; kurum bütçesine olağan olamayan, öngörülmemiş, ödenek ve karşılık ayrılmamış gider yükü getirebileceği değerlendirilmektedir.