Karar Künyesi
Şebeke suyu abone sözleşmesi bulunmadığı halde atık su sistemine dâhil olan 38 işyeri abonesinin bulunduğu ve bu abonelere çevre temizlik vergisinin tahakkuk ettirilmediği görülmüştür.
2464 sayılı Belediye Gelirleri Kanunu’nun mükerrer 44’üncü maddesinde;
“…Belediyenin çevre temizlik hizmetlerinden yararlanan ancak, su ihtiyacını belediyece tesis edilmiş su şebekesi haricinden karşılayan konutlara ilişkin çevre temizlik vergisi, yukarıdaki tarifenin yedinci grubunun belediye meclisince belirlenecek derecesi üzerinden hesaplanır.
Su tüketim miktarı esas alınmak suretiyle hesaplanan çevre temizlik vergisi, su faturasında ayrıca gösterilmek suretiyle tahakkuk etmiş sayılır. Bu suretle tahakkuk eden vergi, su tüketim bedeli ile birlikte belediyelerce tahsil edilir. Su ve kanalizasyon hizmetleri ayrı bir kanunla düzenlenmiş bulunan büyük şehir belediye sınırları ve mücavir alanlardaki çevre temizlik vergisi ise 20.11.1981 tarihli ve 2560 sayılı Kanun hükümlerine göre kurulan su ve kanalizasyon idarelerince tahsil edilir.” denilmektedir.
Kurum gelirlerine yönelik yapılan incelemelerde, 38 kişi/kuruluşun şebeke suyu abonesi olmamakla birlikte atıksu sistemine dahil olduğu halde söz konusu kişi/kuruluşlara ilişkin çevre temizlik vergisi tahakkuk ve tahsilatına yönelik mükellefiyet tesis edilmediği ayrıca 2 firmanın ise atıksu sistemini kullanmasına rağmen sayaç takmadığı ve atıksu abonesi olmasına yönelik işlem gerçekleştirilmeyerek Kurum Gelir Tarifesi’nde yer alan tutar üzerinden maktu bir şekilde atıksu ücreti alındığı tespit edilmiştir.
Mevzuat hükümlerinden anlaşılacağı üzere, bahsi geçen abonelere yönelik çevre temizlik vergisi mükellefiyeti tesis edilmesi ve geçmiş yılları da içerecek şekilde vergi
tahakkuku yapılması ayrıca atıksu abonesi olunmasına yönelik keyfi uygulamalardan vazgeçilerek Kurum gelirlerine yönelik işlemlerde hassasiyet gösterilmesi gerekmektedir.