İdarenin ihtiyaç duyulduğunda kullanılmak üzere satın aldığı ve depoladığı ilk madde ve malzeme niteliğindeki taşınır malların bir kısmının belediye atölyesinde işlendikten sonra demirbaş haline getirildiği halde aktifleştirilmediği görülmüştür.

Mahalli İdareler Bütçe ve Muhasebe Yönetmeliği’nin “Temel Muhasebe Kavramları ve İlkeleri ile Genel Yönetim Muhasebe Standartları, Kuralları ve Uygulanması” başlıklı 42’nci maddesine göre kurumların muhasebesinin, Genel Yönetim Muhasebe Yönetmeliği’nin ikinci bölümünde belirlenen ve muhasebe ilke ve kurallarının dayanağını oluşturan temel muhasebe kavramları ile faaliyet sonuçları, bütçe uygulama sonuçları, nazım hesaplara ilişkin ilkeler ve varlıklar, yabancı kaynaklar ve öz kaynaklar ilkelerinden oluşan bilanço ilkeleri ile üçüncü bölümünde belirlenen muhasebe standartları, kurallar ve uygulamalara ilişkin hükümler çerçevesinde yürütüleceği belirtilmiştir.

Genel Yönetim Muhasebe Yönetmeliği’nin üçüncü bölümünde yer alan “İç İmkânlarla Üretilen Maddi Duran Varlıklar” başlıklı 20’nci maddesinde ise; kamu idarelerinin bizzat kendi imkânlarıyla ürettikleri maddi duran varlıkların üretimi için yapılan giderlerin işlem tarihindeki maliyet bedeli üzerinden ilgili varlık hesaplarına kaydedileceği belirtilmiştir.

Mahalli İdareler Bütçe ve Muhasebe Yönetmeliği’nin 25 Maddi Duran Varlıklar hesap grubuyla ilgili 186’ıncı maddesin de; kurumca faaliyetlerinde kullanılmak üzere edinilen ve tahmini yararlanma süresi bir yıldan fazla olan fiziki varlıklar ile bunlara ilişkin birikmiş amortismanların izlenmesi için kullanılacağı ifade edilmiştir.

Aynı Yönetmeliğin Maddi Duran Varlıklar hesap grubunun işleyişine ilişkin 187’nci maddesinde; edinilen maddi duran varlıkların, maliyet bedeli ile hesaplara alınacağı, maliyet bedeline varlıkların elde edilmesinde yapılan her türlü giderin ilave edilmesi gerektiği belirtilmektedir.

Yönetmeliğin 255 Demirbaşlar Hesabı’nın niteliğini açıklayan 198’inci maddesinde ise; kurum faaliyetlerinin yürütülmesinde kullanılan her türlü büro makine ve cihazları ile döşeme, masa, koltuk, dolap, mobilya gibi uzun süre kullanılabilen varlıkların izlenmesi gerektiği belirtilmiştir.

Yapılan incelemede, İdarenin ilk madde ve malzeme kapsamında ihtiyaç duyduğunda

kullanmak üzere aldığı malzemelerden bir kısmının marangoz atölyesinde işlendikten sonra masa, çit, piknik masası vb. ürünlerin üretildiği ancak muhasebe kayıtlarında aktifleştirilmediği tespit edilmiştir. Bu durum mali tablolarda 255 Demirbaşlar Hesabı’nın ve bu hesaba ilişkin 257 Birikmiş Amortisman Hesabı’nda yer alan tutarın eksik gözükmesine neden olmaktadır.

İdarenin iç imkanlarıyla ürettiği demirbaş niteliğindeki malzemeleri ilgili hesabında izlemeli ve amortisman ayırması gerekmektedir.