Belediyeye ait taşınmazlardan bir kısmının 5216 sayılı Kanun’un 26’ncı maddesi kapsamına girmediği halde Meclis kararı ile Belediye şirketlerine verildiği görülmüştür.

5216 sayılı Büyükşehir Belediyesi Kanunu’nun “Şirket kurulması” başlıklı 26’ncı maddesinde, “... Büyükşehir belediyesi, mülkiyeti veya tasarrufundaki hafriyat sahalarını, toplu ulaşım hizmetlerini, sosyal tesisler, büfe, otopark ve çay bahçelerini işletebilir; ya da bu yerlerin belediye veya bağlı kuruluşlarının % 50’sinden fazlasına ortak olduğu şirketler ile bu şirketlerin % 50’sinden fazlasına ortak olduğu şirketlere, 8/9/1983 tarihli ve 2886 sayılı Devlet İhale Kanunu hükümlerine tabi olmaksızın belediye meclisince belirlenecek süre ve bedelle işletilmesini devredebilir. Ancak, bu yerlerin belediye şirketlerince üçüncü kişilere devri 2886 sayılı Kanun hükümlerine tabidir.” denilmektedir.

13.11.2017 gün ve 432 sayılı meclis kararı ile kültür parkı içindeki ve KAYTUR merkez binası olarak kullanılan taşınmaz 5 yıl ve yıllık 50.000,00 TL kira bedeliyle KAYTUR A.Ş.’ye, 09.05.2011 gün ve 356 sayılı Meclis kararı ile organize sanayi içindeki ve Ulaşım A.Ş. işletme binası olarak kullanılan taşınmaz aylık brüt bilet gelirlerinin KDV hariç: kalan kısımdan,

%20’lik kısmın, gelirin elde edildiği ertesi ayın 20’sine kadar her ay Belediyeye ödenmesi şartıyla Ulaşım A.Ş.’ye tahsis edilmesine karar verilmiştir.

Diğer taraftan Büyükşehir Belediye Binası içinde İmar A.Ş. şirketinin kullandığı yerlerle ilgili ihale yapılmadığı ve fiili olarak bu yerlerin kullandırıldığı anlaşılmıştır.

Kamu idaresi cevabında 2886 sayılı Kanun’un 1’inci, 5216 sayılı Kanun’un 26’ncı maddesinden bahsedilerek taşınmazlarla ilgili olarak doğrudan kiraya vermek suretiyle kazanç sağlamak iradesi bulunmadığı, şirketlerin ilgili mevzuatı çerçevesinde yürüttüğü ticari

faaliyetlerinin doğal bir parçası, gerekliliği ve dolayısıyla bütününe ilişkin olup bizatihi ticari hüviyette işletme niteliğinde olmadığı, Kanunun lafzında da açıkça görüleceği üzere Kanunda tahdidi olarak sayılan fiziki mahallerin ticari işletme olarak işletilmesinin şirketlere devrine ilişkin bir düzenleme yapıldığı, Belediyenin de bu yetkisini kullanarak birtakım işletmeleri şirketlerine devrettiği, devredilen taşınmazların ilgili işletmecilik faaliyetlerinin doğal bir gereği olarak gerçekleştirildiği, ana sermayedar olarak Belediyenin kendi şirketlerine yönetim faaliyetlerinin yürütüleceği fiziki ortamları sağlamak bu anlamda temel yükümlülüğü olduğu ifade edilmiştir.

İdare cevabında belirtilen durumların hiç biri söz konusu taşınmazların 5216 sayılı Kanun’un 26’ncı madde kapsamında söz konusu şirketlere ihalesiz verileceğinin göstergesi olamaz. Söz konusu şirketlerin ana sermayedarının Büyükşehir Belediyesi olması, bu şirketlerin ayrı bir tüzel kişiliğinin olduğu ve 6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu’na göre faaliyette bulunduğu gerçeğini değiştirmemektedir. 5216 sayılı Kanun’un 26’ncı maddesine göre sadece hafriyat sahaları, toplu ulaşım hizmetleri, sosyal tesisler, büfe, otopark ve çay bahçeleri meclis kararı ile belediye şirketlerine devredilebileceği dikkate alındığında, bu kapsamda olmayan ve Bulguda belirtilen taşınmazların 26’ncı madde kapsamında verilmesi mümkün olmadığından dolayı bu yerlerin ihale yoluyla verilmesi gerekir.

2019 yılı Denetim Raporunda yer alan bu konu ile ilgili her hangi bir işlem yapılmamıştır.

5216 sayılı Kanun’un 26’ncı maddesine aykırı olarak Meclis Kararı ile belediye şirketine verilen taşınmaz tahsislerinin iptali ile belediyenin mahrum kaldığı gelirlerin tahsili ve belediye binası içinde İmar A.Ş. şirketinin kullandığı yerlerin ihale ile verilmesi ve fiili olarak bu yerlerin kullanım bedelinin tahsili ile ilgili gerekli işlemin yapılması gerekir.