Sürekli işçi kadrosunda istihdam edilen işçiler için hesaplanan kıdem tazminatı karşılığı tutarının ilgili hesaplarda eksik muhasebeleştirildiği görülmüştür.

Mahalli İdareler Bütçe ve Muhasebe Yönetmeliği’nin 330’uncu maddesinde, 472 Kıdem Tazminatı Karşılığı Hesabının ilgili mevzuatı uyarınca belirlenecek esaslar çerçevesinde ayrılan uzun vadeli kıdem tazminatları karşılıklarının izlenmesi için kullanılacağı düzenlenmiştir.

Anılan Yönetmelik’in 331’inci maddesinde; hesaplanan kıdem tazminatı karşılık tutarlarının 472 Kıdem Tazminatı Karşılığı Hesabına alacak, 630 Giderler Hesabına borç

kaydedileceği ve vadeleri bir yılın altına düşen kıdem tazminatı karşılıklarının 472 Kıdem Tazminatı Hesabına borç, 372 Kıdem Tazminatı Karşılığı Hesabına alacak kaydedileceği hükme bağlanmıştır.

Keza muhasebenin ihtiyatlılık ilkesine göre; kurumlar muhasebe uygulamalarında muhtemel risk ve olaylara karşı ilgili yönetmeliklerde belirtilen durumlarda karşılık ayırmak durumundadır. Bu karşılık ayırma aynı zamanda kamu idaresinin üreteceği mali tabloların doğru ve tam veri üretmek suretiyle kurumun mali durumunu gerçekçi olarak yansıtması bakımından gereklidir.

5018 sayılı Kamu Mali Yönetimi ve Kontrol Kanunu’nun 50’nci maddesi hükmü uyarınca tüm mali işlemlerin muhasebeleştirilmesi gerektiğinden söz konusu yükümlülüklerin de muhasebeleştirilerek mali tablolarda raporlanması gerekmektedir. Buna rağmen sürekli işçi statüsünde çalıştırılan personellere dönem sonunda hesaplanan 100.077,27 TL kıdem tazminatı karşılığının muhasebeleştirilmediği ve mali tablolara yansıtılmadığı görülmüştür. Bu durum, 2020 yılı bilançosunda 472 Kıdem Tazminatı Hesabı ile faaliyet sonuçları tablosunda 630 Giderler Hesabının 100.077,27 TL eksik bilgi sunmasına neden olmuştur.

Mali tabloların Kurum’un yükümlülüklere ilişkin doğru ve güvenilir bilgi sunmasına engel teşkil eden ve 2018 yılı Sayıştay Denetim Raporu’na da konu edilen hususun 2020 yılında da devam ettiği görülmektedir.