Kurumun çalışan işçiler için kıdem tazminatı karşılıklarının ayrılması işlemlerinde, içinde bulunulan yıl içinde emekli olan işçilere yapmış olduğu tazminat ödeme bedellerinin 372 Kıdem Tazminatları Karşılıkları Hesabı kullanılmadığı görülmüştür.

Mahalli İdareler Bütçe ve Muhasebe Yönetmeliği’nin 372 Kıdem Tazminatı Karşılığı Hesabının niteliğini açıklayan 281’inci maddesinde bu hesabın, belirlenecek esaslar çerçevesinde ayrılan ve faaliyet dönemi içinde ödeneceği öngörülen kıdem tazminatları karşılıklarının izlenmesi için kullanılacağı; 330’uncu maddesinde ise 472 Kıdem Tazminatı Karşılığı Hesabının, ilgili mevzuatı uyarınca belirlenecek esaslar çerçevesinde ayrılan uzun vadeli kıdem tazminatları karşılıklarının izlenmesi için kullanılacağı belirtilmektedir.

Genel Yönetim Muhasebe Yönetmeliği'nin “Temel kavramlar” başlıklı 5'inci maddesinin birinci fıkrasının (c) bendinde; ihtiyatlılık ilkesi gereği, muhasebe uygulamasında muhtemel risklere ve olaylara karşı bu Yönetmelik'te belirtilen durumlarda karşılık ayrılacağı ifade edilmiştir.

Yapılan incelemede, kurumun bünyesinde çalışan işçilerin mali yıl içinde emekli olacağı isteği kuruma iletilmesine rağmen bu işçiler için hesaplanan kıdem tazminatı bedellerinin muhasebe sistematiğinin temel kavramlarından olan dönemsellik ve ihtiyatlılık ilkeleri göz ardı edilerek 372 Kıdem Tazminatı Karşılığı Hesabının kullanılmadan muhasebe kayıtlarına alındığı görülmüştür.

Gerek mevzuat hükümleri gerekse kamu muhasebe sistematiği açısından mali yıl içinde emekliye ayrılacak işçiler varsa bu kişiler için ayrılmış kıdem tazminat tutarlarının ilgili hesaba kayıt yapılarak muhasebe işleminin yapılması gerekmektedir.