Üniversitede, 2547 sayılı Kanun’un 38’inci maddesi uyarınca yapılan görevlendirmelerde, görev süresinin genel hükümlerde belirtilen “geçici görevlendirme” süresini aştığı tespit edilmiştir.

2547 sayılı Yükseköğretim Kanunu’nun "Kamu Kuruluşları ve Vakıflarda Görevlendirme" başlıklı 38'inci maddesi;

"...ilgili kurumların talebi ve kendisinin muvafakati, üniversite yönetim kurulunun uygun görmesi ve rektörün onayı ile ihtiyaç duyulan konularda, özlük işlemleri kendi kurumlarınca yürütülmek kaydıyla, diğer kamu kurum ve kuruluşları ile kamu kurumu niteliğindeki meslek kuruluşlarında geçici olarak görevlendirilebilir. Bu şekilde görevlendirilenlerin, kadrosunun bulunduğu yükseköğretim kurumlarındaki aylık ve diğer ödemeler ile öteki hakları devam eder. Yükseköğretim Kurulu, bağlı birimleri ve Üniversitelerarası Kurul ile Adli Tıp Kurumunda görevlendirilenler hariç olmak üzere bu fıkra uyarınca görevlendirilenler döner sermayeden yararlanamaz.

Bu madde uyarınca görevlendirilen öğretim elemanları kendi kurumlarından alacakları aylık ve ödeneklerin yanı sıra, görevlendirildikleri kurumda yürüttükleri görev için birinci derecenin dördüncü kademesinde bulunan bir genel müdürün aylık ve ek gösterge rakamlarının memur aylık katsayısı ile çarpımı sonucu bulunan tutarı geçmemek üzere ilgili bakan tarafından

tespit edilecek miktarı net olarak ikinci görev aylığı şeklinde ayrıca alırlar. Bunlar görevlendirildikleri kurumlarca kendilerine bu suretle yapılan ödemeleri döner sermayelere yatırmak zorunda değildirler. Bunlara görev yapacakları kurumca bu ödeme dışında başkaca bir ödeme yapılmaz..." hükmünü içermektedir.

Yukarıda yer alan hükme göre; bu madde kapsamında görevlendirilenler gittikleri kurumda geçici olarak görevlendirilmekte ve karşılığında ikinci görev aylığı almaktadırlar. Görevlendirilen bu kişilere ikinci görev aylığı dışında ayrıca bir ödeme yapılmayacaktır ve yapılan ikinci görev aylığı da döner sermayeye yatırılmak zorunda değildir

Öğretim elemanlarının 2547 sayılı Kanun’un 38’inci maddesine göre görevlendirilmeleri, Kamu kuruluşu ve vakıf niteliğindeki kurumlara yapılmaktadır. Anılan Kanun maddesinde görevlendirme süreleri ile ilgili bir düzenleme yer almamaktadır. Öğretim elemanlarının görevlendirme süreleri ile ilgili teklifler, kurumdan kuruma değişiklik gösterebilmektedir. Oysa belirtilen Kanun maddesinde bu görevlendirmenin geçici olduğu açıkça belirtilmiştir.

657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’nun “Kurumlar arası geçici süreli görevlendirme” başlıklı Ek madde 8’de “…. memurlar, kamu yararı ve hizmet gerekleri sebebiyle ihtiyaç duyulması hâlinde kurumlarınca, Devlet Personel Başkanlığının uygun görüşü alınarak diğer kamu kurum ve kuruluşlarında altı aya kadar geçici süreli olarak görevlendirilebilir” denilmektedir.

Kamu İdaresi cevabında; Üniversiteden farklı kurumlara yapılan görevlendirmelerin ilgilinin kadrosunun bulunduğu birimin onayı ve Üniversitenin Yönetim Kurulu uygunluk görüşü doğrultusunda ilgili Kanun hükmü çerçevesinde yapıldığı, ilgili Kanunda da süreye ilişkin kısıtlayıcı herhangi bir hüküm bulunmadığı belirtilmiştir.

Geçici görevlendirme, kamu mevzuatına göre (657 sayılı Kanun’un geçici süreli görevlendirme ve kısmi zamanlı çalışmaya ilişkin hükümleri ile 4857 sayılı İş Kanunu’nun kısmi zamanlı çalışma hükümleri) belirli bir zaman Aralığında (3 ay, 6 ay gibi) başka kurum ve kuruluşlarda çalışma anlamına gelmektedir. İş Kanunu’nda bu süre 4 ay Devlet Memurları Kanunu’nda ise 6 ay ile sınırlandırılmıştır. Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesinde 38’inci madde uyarınca yapılan toplam 75 görevlendirmenin 17’si 1’er yıl uzatılarak 2 yıl ile 4 yıl devam etmiş olup halen sürdürülen görevler vardır. Bu süreler geçici olmaktan uzaktır ve

görevlendirmeyi sürekli kılmaktadır. Kısa bir süre için öngörülen ikinci görev aylığının da yıllarca ödenmesine yol açabilecektir.

Belirtilen nedenlerle 2547 sayılı Kanun’un 38’inci maddesi uyarınca yapılan görevlendirmelerde, görev süresinin genel hükümlerde belirtilen “geçici görevlendirme” süresi olan azami altı ayı geçmemesi ve altı aydan fazla ikinci görev aylığı ödenmemesi gerektiği değerlendirilmektedir.