Belediyenin gerek taşınmaz edinimlerinde gerekse kiralamalarında kamu hizmeti kıstasını gözetmediği, hizmetin gerektirmemesine karşın bu işlemleri tesis ettiği, bu suretle de kamu kaynağının etkili, ekonomik ve verimli elde edilmesi ve kullanılması ilkesinin zedelenmesine neden olduğu görülmüştür.

Kamu taşınmazlarına ilişkin işlemlerin temel çerçevesinin çizildiği 5018 sayılı Kamu Mali Yönetimi ve Kontrol Kanunu’nun 45’inci maddesinde, kamu hizmetinin gerekli kıldığı durumlarda idarelerin gereken nicelikte ve nitelikte taşınmaz edinebilmesine imkân tanınmıştır. 5393 sayılı Belediye Kanunu’nun 15’inci maddesinde de belediyeler mahalli müşterek nitelikteki hizmetlerin yerine getirilmesi amacıyla taşınmaz almaya, kamulaştırmaya ve kiralamaya yetkili kılınmıştır. Bütçe ile tahsis edilen ödenek kullanılarak yapılan kiralamalarda kamu hizmeti kıstasının aranmasını gerektiren bir başka yasal düzenleme ise bütçe ilkelerinin düzenlendiği 5018 sayılı Kanun’un 13’üncü maddesidir. Nitekim anılan maddede, bütçeyle verilen harcama yetkisinin kanunlarla düzenlenen görev ve hizmetlerin yerine getirilmesi amacıyla kullanılacağı açıkça hükme bağlanmıştır.

Özetle, Belediyenin taşınmaz alım, kiralama ve kamulaştırma işlemlerini yapabilmesi için bu işlemin kamu hizmetinin gereği olması ve mahalli müşterek nitelikteki hizmetlerin yerine getirilmesi amacını taşıması gerekmektedir. Ancak yapılan incelemelerde bu kıstaslara bağlı kalınmadan bir takım edinim ve kiralama işlemlerinin yapıldığı görülmüştür. Bahse konu işlemlere aşağıda özetle yer verilmiştir: