Yapılan incelemede 5199 sayılı Hayvanları Koruma Kanunu hükümleri çerçevesinde yerine getirilmesi gereken yükümlülüklerin tam olarak yerine getirilmediği görülmüştür.

5199 sayılı Hayvanları Koruma Kanunu’nun ek 1’inci maddesi belediyelerin sorumluluğuna ilişkin olup birinci fıkrası hükmü ile büyükşehir belediyeleri, il belediyeleri ve nüfusu yirmi beş bini aşan büyükşehir ilçe belediyeleri ile diğer belediyelerin, sahipsiz veya güçten düşmüş ya da tehlike arz eden hayvanların korunması ve bakımının yapılması ile rehabilitasyonunun sağlanması amacıyla hayvan bakımevleri kurma gerekliliği hüküm altına alınmıştır.

Mezkûr Kanun’un geçici 4’üncü maddesi hükmüne göre ise Büyükşehir belediyeleri, il belediyeleri ve nüfusu yetmiş beş bini aşan belediyeler 31/12/2022, diğer belediyeler ise 31/12/2024 tarihine kadar ek 1 inci maddenin birinci fıkrasında belirtilen hayvan bakımevlerini kurmakla yükümlü sayılmıştır.

Belediyelerin, bu madde yürürlüğe girdikten sonra üç yıl süreyle birinci fıkra gereğince hayvan bakımevleri kurmak ve rehabilitasyon işlemlerini gerçekleştirmek için kesinleşmiş en son bütçe gelirlerinin binde beşi oranında kaynak ayırması ve bu fıkra uyarınca ayrılan ödenekleri başka bir amaç için kullanmaması, geçici 4’üncü maddesi hükmü gereğidir.

Anılan Kanun’un 19’uncu maddesinde de hayvanların korunmasının desteklenmesi bahsi düzenlenmekte olup, bu madde kapsamındaki faaliyetlerde kullanılmak üzere gerçek ve tüzel kişilerce ayni veya nakdî bağışın yerel yönetimlere de yapılabileceği düzenlenmiştir.

Yerinde yapılan tespitlerde Milas Belediyesine ait geçici hayvan barınağının çok sınırlı ve yetersiz koşullarda hizmet verdiği, kediler için geçici barınma ve tedavi imkânı bulunmadığı ve yapılması düşünülen yeni barınağın proje aşamasında beklediği anlaşılmıştır.

Bu konuda yatırım bütçesi imkânı olmadığı ve bu nedenle Kanun’un 19’uncu maddesi kapsamında ilgili Bakanlığa mali destek için başvurulduğu lakin bu başvurunun henüz sonuçlanmadığı anlaşılmış olsa da söz konusu sürecin hızlandırılması için yine 19’uncu madde ile cevaz verilen bağış desteği için süreçlerin de işletilebileceği değerlendirilmektedir.

Bu bağlamda nüfusu 75 bini aşan ilçe statüsünde olmasına rağmen 5199 sayılı Kanun’un ek 1’inci maddesinin birinci fıkrasında belirtilen hayvan bakımevlerini kurma yükümlülüğünün tam olarak yerine getirildiğini söylemek mümkün değildir.

Açıklanan nedenlerle ilgili Kanun hükümleri çerçevesinde verilmiş olan yükümlülüklerin yerine getirilmesi gerekmektedir.