Belediye ile yetkili sendika arasında imzalanan sosyal denge sözleşmesinin “Sosyal Çalışmalarda Yardımcı Olmak” başlıklı 10’uncu maddesinin, “Çalışanlarla İlgili Genelge ve Yayınlar” başlıklı 11’inci maddesinin, ‘’Sendika Aidatları’’ başlıklı 12’nci maddesinin, “Çalışanların Eğitimi” başlıklı 20’nci maddesinin, “Hafta Sonu ve Tatil Günleri Çalışaması” başlıklı 21’inci maddesinin ve “İşyerinde Sağlık ve Güvenlik Esasları” başlıklı 22’inci maddesinin 4688 sayılı Kamu Görevlileri Sendikaları ve Toplu Sözleşme Kanunu’nun 32 inci maddesine aykırı olduğu değerlendirilmektedir.

Belediyeler ve bağlı kuruluşları ile il özel idarelerinin kadro ve pozisyonlarında istihdam edilen kamu görevlilerine sosyal denge tazminatı ödenebileceği, 375 sayılı KHK’nın Ek 15’inci maddesi ve 4688 sayılı Kanun’un 32’nci maddesinde belirtilmiştir.

Buna göre; 27.06.1989 tarihli ve 375 sayılı Kanun Hükmünde Kararname'nin Ek 15’inci maddesi hükümleri çerçevesinde sosyal denge tazminatının ödenmesine belediyelerde belediye başkanının teklifi üzerine belediye meclisince karar verilmektedir. Sözleşme döneminde verilecek sosyal denge tazminat tutarı ise ilgili mahalli idarede en çok üyeye sahip sendika ile belediye başkanı arasında imzalanan sözleşme ile belirlenmektedir.

Madde metninden açıkça anlaşılacağı üzere belediye başkanı ile sendika temsilcisi

sadece ödenecek olan sosyal denge tazminat tutarını kanuni sınırlarda tespit etmek üzere yetkilendirilmiştir. Bunun dışında sözleşme hakkını toplu sözleşme gibi düşünmek ve sözleşme metnine yetkilendirilen husus dışında başkaca hükümler koymak yersizdir. Zira 4688 sayılı Kanun’un 32’nci maddesinde mahalli idarelerle imzalanan sözleşmenin Kanun'un uygulanması bakımından toplu sözleşme sayılamayacağı açıkça belirtilmiştir.

Bu bağlamda imza altına alınan sosyal denge sözleşmesinin yukarıda yer verilen hükümleri sosyal denge tazminat tutarının belirlenmesi dışında hükümler içerdiğinden 4688 sayılı Kanun’un 32’inci madde hükmüne aykırılık teşkil etmektedir.