İdarenin hizmet araçlarından bazılarının daimi görev emri düzenlenerek kurumda görevli bazı kişilere teslim edildiği; bu kişiler tarafından da araçların mevzuata aykırı olarak işe geliş ile gidişlerde ve gün içerisinde kullanıldığı tespit edilmiştir

237 sayılı Taşıt Kanunu’nun “Kanunun şümulü” başlıklı 1’inci maddesinde; belediyeler ve bağlı kuruluşlarının bu kanuna tabi olduğu, “Taşıt verilecekler” başlıklı 4’üncü maddesinde; emirlerine ve zatlarına araç verileceklerin 1 sayılı listede, makamlarına tahsisli araç verileceklerin ise 2 sayılı listede belirtildiği, “Kurumların edinebilecekleri taşıtlar” başlıklı 7’nci maddesinde; taşıtların, münhasıran resmi hizmetin ifasında kullanılmak üzere daire veya kurumların sorumlu makamlarınca tevzi ve tahsis olunacağı, “Cezalar” başlıklı 16’ncı maddesinde ise; taşıtları her ne suretle olursa olsun tahsis olunduğu işin gayrisinde veya şahsî hususlarda kullananların veya kullanılmasına müsaade edenlerin veya kanunda yazılı olduğu şekilde kullanılmış gibi gösterenlerin veya kanunen bir makama veya işe tahsis olunmadığı hâlde hakikati tağyir ile bu taşıtlardan istifade edenlerin ve ettirenlerin, bunların gidiş gelişine müsaade edenlerin hakkında bir seneye kadar hapis cezasına hükmolunacağı, bu yüzden hasıl olan masraf ve zararların genel hükümlere göre tazmin ettirileceği hüküm altına alınmıştır.

2021/14 sayılı Cumhurbaşkanlığı Genelgesi’nin “Resmi taşıtların edinilmesi ve kullanılması” bölümünde; 237 sayılı Taşıt Kanunu’na ekli 1 ve 2 sayılı cetvellerde yer almayanlardan belediyelerde genel sekreterler ve genel müdürlerin ikametgâhları ile görev yerleri arasında sadece sabah akşam geliş ve gidişleri için hizmet aracı olarak kurumlarında bulunan binek ve station wagon tipi taşıtlardan yararlanabileceği, 237 sayılı Taşıt Kanunu’nun 1 ve 2 sayılı cetvel kapsamındaki hizmetlere veya koruma altına alınanlara tahsis edilenler dışında kalan kurumun hizmet araçlarının hiçbir makam, kişi ve kuruma tahsis edilmeyeceği belirtilmiştir.

Yukarıda yer alan mevzuatta anlaşılacağı üzere, su ve kanalizasyon idarelerinde emirlerine ve zatlarına veyahut makamlarına araç tahsis edilecek kişiler bulunmamaktadır. Sadece kurum genel müdürleri ikametgâhı ve görev yeri arasında sabah akşam işe geliş ve gidişleri için ve göreviyle alakalı diğer işleri için hizmet aracı kullanabilecektir. Bunun dışında ilgili araçların işe geliş ve gidişlerde kullanılması ise sorumluluk doğurabilecektir.

İdarede yapılan incelemede; daimi görev emri düzenlenmek suretiyle bazı hizmet araçlarının kurum kişilerine teslim edildiği, ilgili araçların GPS kayıtlarının incelenmesi neticesinde ise birimlerin ve kişilerin uhdesinde olan araçlardan bazılarının mevzuata aykırı olarak işe geliş ve gidişlerde ve günün diğer saatlerinde kullanıldığı tespit edilmiştir.

Kamu İdaresi cevabında; araçların kamu yararı gözetilerek sadece kamu hizmetinin ifasında kullanıldığını, özel işlerde kullanılmadığını ve aynı zamanda personele servis hizmeti sunulduğunu ifade etmiştir.

Bulgu konusu husus; araçların özel işlerde kullanıldığına ilişkin olmayıp mevzuatta yer olmamasına rağmen ilgili kişilere daimi görev emri düzenlenerek tahsis edilmesi, bu tahsis sonucunda da araçların işe geliş ve gidişlerde ve gün içerisinde kullanıldığına ilişkindir. Kamu İdaresi, daimi görev emri düzenlenip araçların işe geliş ve gidişlerde kullanılmamasına ilişkin olarak herhangi karşıt bir bilgi sunmamıştır.

2004/6801 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile yürürlüğe konulan Kamu Kurum ve Kuruluşları Personel Servis Hizmet Yönetmeliği’nin “Tanımlar” başlıklı 4’üncü maddesinde; taşıt, en az 9 koltuk kapasitesine sahip araç olarak belirtilmiştir. İdare tarafından işe geliş ve gidişlerde kullanılan araçlar binek araç statüsünde olup servis aracı olma vasfında değildir.

Sonuç olarak kamu görevlileri ve diğer kişiler açısından sorumluluk doğmaması için ilgili araçların 237 sayılı Taşıt Kanunu başta olmak üzere ilgili mevzuat doğrultusunda kullanılması gerekmektedir.