Personele mevzuatta öngörülen yıllık azami 270 saati aşan fazla çalışma yaptırılmıştır. 4857 sayılı Kanun’un 41’inci maddesinde fazla çalışma ücreti düzenlenmektedir.

Maddenin birinci fıkrasında; fazla çalışmanın Kanun’da yazılı koşullar çerçevesinde haftalık 45 saati aşan çalışmalar olduğu, sekizinci fıkrasında; fazla çalışma süresinin toplamının yılda

270 saati geçemeyeceği, son fıkrasında ise; fazla çalışmanın ne şekilde uygulanacağının çıkarılacak yönetmelikte gösterileceği hükümleri yer almaktadır.

Kanun’a istinaden yayımlanan, İş Kanununa İlişkin Fazla Çalışma ve Fazla Sürelerle Çalışma Yönetmeliği’nin 5’inci maddesinde “Fazla Çalışmada Sınır” düzenlemiş ve;

Fazla çalışma süresinin toplamı bir yılda ikiyüzyetmiş saatten fazla olamaz. Bu süre sınırı, işyerlerine veya yürütülen işlere değil, işçilerin şahıslarına ilişkindir.

Fazla çalışma veya fazla sürelerle çalışma sürelerinin hesabında yarım saatten az olan süreler yarım saat, yarım saati aşan süreler ise bir saat sayılır.” denilmek suretiyle Kanun’daki 270 saat hususu bir kez daha yinelenmiştir.

Yukarıda yer verilen Kanun ve Yönetmelik hükümleri ile; 4857 sayılı İş Kanunu kapsamında çalışan işçi personel açısından fazla çalışma süresinin haftalık 45 saati aşan çalışmalar olduğu net bir şekilde ifade edilmiş ve bu kapsamda yapılacak çalışmaların her işçi için yılda 270 saati geçemeyeceği hükme bağlanmıştır.

Mer’i mevzuat hükümleri doğrultusunda İSKİ personelinin fazla çalışma puantajları

incelendiğinde, yıllık 270 saat hesabının dikkate alınmadığı tespit edilmiştir. İdarenin yaptırdığı fazla çalışmalar sadece istisnai hallerde ve olağanüstü durumlarda gerçekleşmemekte, süreklilik arz etmektedir.

Söz konusu denetim tespiti sonrasında, İdare tarafından; Çalışma ve Sosyal Güvenlik Müdürlüğünden alınan görüş yazısı ve İstanbul iline ait özelliklerden dolayı, makam oluru ile işçilere fazla çalışma yaptırıldığı belirtilmişse de kamu idaresinin değerlendirmesinde yer alan hususlara katılmak mümkün değildir. Zira; gerek ilgili Kanun hükmü ve normlar hiyerarşisi prensibi gerek söz konusu durumun yol açtığı işçiler arasında dengesiz gelir dağılımının oluşması, iş barışının olumsuz etkilenmesi, iş verimi ve işçi performansının olumsuz etkilenmesi ve İdare bütçesinde ek bir gider oluşması nedenlerinden dolayı İdareye katılmak mümkün değildir.

Netice olarak; fazla çalışma sureti ile işçileri çalıştırmak bir teamül haline getirilmemeli, şayet mevcut işçi sayısı ihtiyaca cevap vermiyorsa mevzuat doğrultusunda alternatif çözümler geliştirilmelidir.