Karar Künyesi
İdareye ait bazı taşınmazların mevzuata aykırı olarak çeşitli dernek ve vakıflara tahsis edildiği görülmüştür.
5393 sayılı Belediye Kanunu’nun 75’inci maddesinin “Diğer kuruluşlarla ilişkiler” başlıklı birinci fıkrasının (d) bendinde taşınmaz tahsisine ilişkin koşullar belirtilmiştir. Kanunun 75’inci maddesinin birinci fıkrasının (c) bendinde ise, hangi vakıf ve derneklerle ortak hizmet projesi gerçekleştirilebileceği açıklanmıştır.
5393 sayılı Kanun'un 75’inci maddesinin (c) ve (d) fıkraları hükmü gereği; belediyeler, dernek ve vakıflarla ortak hizmet projesi geliştirebilecek, ancak mülkiyetindeki taşınmazları bu çerçevede tahsis edemeyecektir. Tahsise ilişkin özel hükümler ise, söz konusu maddenin (d) fıkrasında düzenlenmiştir.
5018 sayılı Kamu Mali Yönetimi ve Kontrol Kanunu’nun “Taşınmaz tahsisi” başlıklı 47’nci maddesinde; kamu idarelerinin, kanunlarında belirtilen kamu hizmetlerini yerine getirebilmek amacıyla mülkiyetlerindeki taşınmazlarını birbirlerine ve köy tüzel kişiliklerine bedelsiz olarak tahsis edebilecekleri, tahsis edilen taşınmazın amaç dışında kullanılamayacağı belirtilmiştir.
Yukarıda açıklanan mevzuat hükümlerine göre belediyeler; kendilerine ait taşınmazları, aslî görev ve hizmetlerinde kullanılmak üzere bedelli veya bedelsiz olarak sadece mahallî idareler ile diğer kamu kurum ve kuruluşlarına, belediye meclis kararı ile tahsis edebilirler. Buna karşın, mahallî idareler ile diğer kamu kurum ve kuruluşları dışında kalan gerçek ve tüzel kişilere, derneklere, sivil toplum kuruluşlarına veya meslek kuruluşlarına süresi her ne olursa olsun tahsis işlemi gerçekleştiremezler. Bu tüzel kişiliklere ancak 2886 sayılı Devlet İhale Kanunu hükümlerine uygun olarak kiralama işlemi yapılabilir.
İdare cevabında özetle; ilgili dernek ve vakıflarla 5393 sayılı Kanun'un 75'inci maddesinin (c) bendi uyarınca ortak hizmet projesi gerçekleştirmek amacıyla taşınmazların kullanımın bırakıldığını yapılan işlemin bir tahsis olmadığını ifade etmiştir. Ancak mülkeyetin
Belediyeye ait olduğu bir taşınmazın kullanımının başka bir kuruluşa bırakılması tahsis hükmünde değerlendirilmektedir. Hangi kurum ve kuruluşlara tahsisin yapılabileceğini ise hem 5393 sayılı Kanun'un 75'nci maddesinde hem de 5018 sayılı Kanun'un 47'nci maddesinde açıklanmıştır. Yani ilgili madde hükümlerine göre dernek ve vakıflarla ortak hizmet projesi olsa da taşınmaz tahsisi yapılamamakta veya taşınmazın kullanımı bırakılamamaktadır. Sonuç olarak, Pamukkale Belediyesinin 2 taşınmazını mevzuata aykırı olarak çeşitli dernek ve vakıflara tahsis ettiği tespit edilmiştir. İlgili mevzuat hükümleri gereğince taşınmazlarını ortak hizmet projesi olsa dahi vakıf ve derneklere tahsis edilmemesi gerekmektedir.