Belediyenin borç stokunun 5393 sayılı Belediye Kanunu’nda belirtilen sınırın üzerinde olduğu ve en son kesinleşmiş bütçe gelirlerinin, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'na göre belirlenecek yeniden değerleme oranıyla artırılan miktarının, yılı içinde yüzde onunu geçen iç borçlanma için Çevre ve Şehircilik Bakanlığının onayının alınmadığı görülmüştür

5393 sayılı Belediye Kanunu’nun 68’nci maddesinde; “Belediye ve bağlı kuruluşları ile bunların sermayesinin yüzde ellisinden fazlasına sahip oldukları şirketlerin, faiz dâhil iç ve dış borç stok tutarı, en son kesinleşmiş bütçe gelirleri toplamının 213 sayılı Vergi Usul Kanunu!na göre belirlenecek yeniden değerleme oranıyla artırılan miktarını aşamaz. Bu miktar büyükşehir belediyeleri için bir buçuk kat olarak uygulanır.”

…….

“Belediye ve bağlı kuruluşları ile bunların sermayesinin yüzde ellisinden fazlasına sahip oldukları şirketler, en son kesinleşmiş bütçe gelirlerinin, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’na göre belirlenecek yeniden değerleme oranıyla artırılan miktarının yılı içinde toplam yüzde onunu geçmeyen iç borçlanmayı belediye meclisinin kararı; yüzde onunu geçen iç borçlanma için ise meclis üye tam sayısının salt çoğunluğunun kararı ve Çevre ve Şehircilik Bakanlığının onayı ile yapabilir.” hükümleri yer almaktadır.

Mevzuat hükümleri birlikte değerlendirildiğinde, Belediyenin 2020 yılı için borç limiti tutarı; 2019 yılı kesinleşmiş bütçe gelirleri toplamı olan 226.100.578,57 TL’nin 2020 yılında

belirlenmiş olan yeniden değerleme oranında (% 22,58) artırılmış hali kadardır yani 277.154.089,21 TL’dir. Belediye kayıtları incelendiğinde, kısa vadeli ve uzun vadeli yabancı kaynaklar toplam tutarı halihazırda 369.232.723,09 TL’dir. Yani borçlanma limiti 92.078.633,88 TL aşılmıştır.

Ayrıca Belediye 2020 yılı içerisinde toplam 120.000.000 TL borçlanmıştır. Artırılmış bütçe gelirlerinin yüzde onunu aşan söz konusu borçlanma için Bakanlıktan izin alınmamıştır. Borç stokunun yasal sınırın altına düşene kadar borçlanma yapılmamasında ve borçlanma yapılırken gerekli izinlerin alınmasında mevzuata uyarlılık bulunduğu değerlendirilmektedir.