Ambalaj atıklarının kaynağında ayrı toplanması ve değerlendirilmesine ilişkin imtiyaz hakkının ihale yapılmadan ve herhangi bir bedel alınmadan verildiği tespit edilmiştir.

5393 sayılı Belediye Kanunu’nun 15’inci maddesinde; katı atıkların toplanması, taşınması, ayrıştırılması, geri kazanımı, ortadan kaldırılması ve depolanması ile ilgili bütün hizmetler, belediyenin yetki ve imtiyazları arasında sayılmıştır.

Ambalaj Atıklarının Kontrolü Yönetmeliği’nin 8’inci maddesinde ise belediyelerin görev ve yükümlükleri belirtilmiş olup ambalaj atığını toplamak veya toplattırmak, bu iş için toplama ayırma tesisi kurmak/kurdurmak, işletmek/işlettirmek ve kurduğu tesislere çevre lisansı/geçici faaliyet belgesi almak/aldırmak bunlar arasında yer almaktadır. Belediyeler, söz konusu işleri ya bizzat kendileri yapmak ya da Çevre ve Şehircilik Bakanlığından çevre lisansı almış firmalara yaptırmak durumundadırlar.

Diğer yandan 2886 sayılı Devlet İhale Kanunu’nun “Kapsam” başlıklı 1’inci maddesinde; genel bütçeye dahil dairelerle katma bütçeli idarelerin, özel idare ve belediyelerin alım, satım, hizmet, yapım, kira, trampa, mülkiyetin gayri ayni hak tesisi ve taşıma işlerinin bu Kanun hükümlerine göre yürütüleceği ifade edilmiştir.

Ancak yapılan incelemede, ambalaj atıklarının toplanması, taşınması ve ayrıştırılması işlerinin 2886 sayılı Kanun’a göre ihale yapılmadan 29.05.2017-20.01.2020 tarihlerini kapsayan bir sözleşme ile geri dönüşüm firmasına verildiği ve işin süresinin muhtelif süre uzatımları ile 04.01.2021 tarihine kadar uzatıldığı görülmüştür. Sözleşme ile ayırma işlemi sonucunda satılan atıkların geliri ilgili firmaya bırakılmış ve bu işten belediye herhangi bir gelir elde etmemiştir.

Ambalaj atıklarının toplanması ve değerlendirilmesi işi gelir getirici bir faaliyet olduğundan, bu konudaki imtiyaz hakkı devrinin, 2886 sayılı Kanun hükümleri çerçevesinde ihale yoluyla yapılması ve karşılığında da gelir elde edilerek bu kaynaktan mahrum kalınmaması gerektiği değerlendirilmektedir.