Beyannameye tabi vergilerle ilgili süresinde beyanname verilmediği halde usulsüzlük/vergi zıyaı cezası uygulanmadığı görülmüştür.

2464 sayılı Kanun’un 98’inci maddesinde, bu Kanunda aksine hüküm bulunmayan hallerde, bu Kanuna göre alınacak vergi, harç ve katılma payları hakkında 213 sayılı Vergi Usul Kanunun ile 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun hükümlerinin uygulanacağı hüküm altına alınmıştır. 213 sayılı Kanun’un “Vergi ziyaı” başlıklı 341’inci maddesinde, “Vergi ziyaı, mükellefin veya sorumlunun vergilendirme ile ilgili ödevlerini zamanında yerine getirmemesi veya eksik yerine getirmesi yüzünden, verginin zamanında tahakkuk ettirilmemesini veya eksik tahakkuk ettirilmesini ifade eder.

Şahsi, medeni haller veya aile durumu hakkında gerçeğe aykırı beyanlar ile veya sair suretlerle verginin noksan tahakkuk ettirilmesine veya haksız yere geri verilmesine sebebiyet vermek de vergi ziyaı hükmündedir.

Yukarıda ki fıkralarda yazılı hallerde verginin sonradan tahakkuk ettirilmesi veya tamamlanması veyahut haksız iadenin geri alınması ceza uygulanmasına mani teşkil etmez.” hükmü bulunmaktadır. Vergi beyannamesinin süresinde verilmemesinin Vergi Usul Kanunu’nun 352/1 inci maddesi uyarınca birinci derece usulsüzlük cezası fiilini oluşturduğu, aynı Kanun’un 336’ncı maddesinin birinci fıkrasında da cezayı istilzam eden tek bir fiil ile vergi ziyaı ve usulsüzlük birlikte işlenmiş olursa bunlara ait cezalardan sadece miktar itibarıyla en ağırının kesileceği belirtilmiştir. Vergi beyannamelerinin süreler geçtikten sonra verilmesi halinde kesilecek birinci derece usulsüzlük cezası ile vergi ziyaı cezasının karşılaştırılarak miktar itibarıyla fazla olan cezanın kesilmesi gerekmektedir. İdarenin süresinde beyanname ve/veya bildirim yapmayan mükelleflerle ilgili usulsüzlük/vergi zıyaı cezası uygulamadığı görülmüştür.

Beyannameye tabi vergilerin beyannamelerinin süresinde verilmediği durumda, usulsüzlük/vergi zıyaı cezası karşılaştırılarak birinin uygulanması gerekmektedir.